Üç Kısa Öykü

 

GERÇEK

     Her işini kendi yapardı.
     Yalnız yaşardı. Kendi yemeğini kendi yapar, bulaşığını da kendi yıkardı. Hayır, bir makineye de yıkatmazdı; kendi yıkardı, hep kendi eliyle yıkardı.
      Müziğini de kendi yapardı. Hayır, başkasınınkileri hiç dinlemezdi. Ne gerek var derdi. Kendi kasetler doldurur, hep onları dinlerdi.
     Öyküler, romanlar, şiirler yazardı. Bunları kitaplaştırıp onları okurdu. Hayır, başkasınınkileri okumazdı...
     Sonra yok oldu. Geriye hiç bir şey kalmadı. Hayır eceliyle değil bilerek isteyerek oldu. Kendi kendini öldürdü. Hayır, kendi kendini yıkayamadı, hoca yıkadı onu...

 

EĞİTİM

     Beni kim yarattı anne?
     -Tabii ki baban ve ben oğlum.
     Peki sizi kim yarattı?
     -Deden ve büyükannen.
     Peki onları kim  yarattı?
     -Uff...
     Peki tanrıyı kim yarattı?

     Sormagir  sokakta oturuyorduk; anem babam ve ben...

 

UMUT

     Güneydoğu’da savaş var. bir ana Oğlu askerde. Başka da kimsesi yok. Kendisini saymazsak tabii.
     Her sabah erkenden kalkıyor  bu ana; kedisiyle beraber. Bir dilek ağacına, beyaz bir kurdela  bağlamaya gidiyorlar önce. Elbetteki beyaz kedisiyle birlikte. Başka kimi var ki... Sonrasında boş bir mezarı ziyaret ediyorlar; yine birlikte tabii. Önce kedisine yediriyor yemeğini,sonra kendisi  de atıştırıyor bir kaç lokma. Bir on dakika kadar bekliyorlar burada. İyice tanımalı burayı kedi. Öyle düşünüyor ana.
     Ama her sabah geliyorlar buraya. Hasta oluyorlar, geliyorlar;  kar yağıyor, yine düşüyorlar  yollara...
     Önce oğlan ölüyor.
     Artık önce mezara gidiyorlar, sonra dilek ağacına kurdela bağlamaya. Ve beyaz değil, siyah bir kurdela bağlıyorlar ağaca. Siyahların sayısı, beyazları yakalayınca da ana ölüyor.
     Şimdi yalnızca kedi hayatta.
     Ve şimdi kedi, sadece dilek ağacına gidiyor sabahları. Ve artık ağaca da tırmanıyor bu kedi. Böylelikle de en azından sabahları, beyazların sayısı, siyahlarınkileri geçiyor ve ananın kemikleri, en azından sabahları sızlamıyor.
     Kedi bu şekilde çok çok uzun süre yaşıyor. Yaşamalı...

Öyküden bir bilet : gidiş-dönüş